tuvalimdeki renkler

TUALİMDEKİ RENKLER.. Ne sen benim gördüklerimi Ne ben, Senin gördüklerini görürüm.. Doğanın perspektivinde Şu uzayıp giden çam ağaçları var ya Bir de, Akşamın tualinde renklenmiş bulutlar Sahipsiz bir hüzün bırakır içime. ..Ve göremem boşluğun mavisi Yosun kokusu siner bakışlarıma Bırakıp da gidemem Emanet bir yemin gibi durur içimde Senin görmediklerin.. Ben eski taş duvarlı şehirlerin Ören yerlerinde Binlerce yıl evvelinden Nesli geçmiş bir canlı gibi Sinmişken taşların kovuğuna Sen, bir cadının dönüştürdüğü kurabağaydın. Aslına prensestin Ya da, Midas’ın ülkesinde Garip bir tarla kuşu Neden olmasın.. Milyon yıllık ruhlar değil mi dolaşan Bedenlerimizde.. Birazdan gece olur Işıkları yanar sokakların Bir adamın bakışları düşer yere Eğilip almaz.. Gelip geçenler Hep takibindeyken gölgelerinin Tutki, yapayalnızsın. Zifiri karanlık pencerenin camları Sessizlik, sessizce gireken kapıdan Camlara yapışmış yarasalar Ürpertir bütün organlarını.. Oysa korkudur yalnızca gördüğün Gelip yüreğinin ortasına oturan.. Yalan Gerçekte yaşadığımız Ruhumuzda binlerce yılın kalıntısı Belki de Bir kelebek İçimdeki çelişki Ateş böcegi, bir timsah kimbilir.. Bu ruhumdaki ağırlık... Ali SÖNMEZ