HASRETİM ÇOĞALIRKEN

hasretim çoğalıyor
çoğaldıkça azalıyor umutlarım

yüreğimde yağmur bulutları

gönül koyuyorum tekmil sevgilere
üşümek için alaca karanlığında ayazın

bilmediğim saatlerde uyanıyorum

buram buram öfke kokuyor düşüncelerim

aslında, ben hiç böyle değilim

bir başka yüzüyle tanışıyorum şairliğin

gönül diyor, ''düş yollara''

elinde asa, yalın ayak

saçı sakalı uzamış bir pir gibi

kapı kapı dolaş eski yılları
oturup da bekleme baharı..

HASRETİM ÇOĞALIYOR

İÇİMDE YAĞMUR BULUTLARI...

aslı astarı olmayan hayaller çoğalıyor usumda

aklımdaki gerçekleri unutuyorum

toz duman

kan revan içinde hatıralar

yarım kalmış şiirler gibi köşelerde yim

hevesimin bedenimde tırnak izleri

olur olmaz yerlerdeyim her akşam..

herkes birbirine benziyor, hayret

avuçlarımda onlarca çizgi

kimbilir ne var, öte tarafında hayatın

aramızda incecik bir duvar, ama geçilmez
bir almış sürüklüyor yıllara

çaresiz oturmuş bekliyorum baharı..

HASRETİM ÇOĞALIYOR

İÇİMDE YAĞMUR BULUTLARI..

böyle olmamalıydı hiç bir şey
burası yerim değil, çok yabancı
yalancı umutlar yaratırken kendime

ben şimdi oralarda olmalıydım

hayallerimin başladığı yerde

sığmıyorsa içime isyanım, sinmiyorsa içime
kabulu zor haksızlıklar içindeyim

mümkünüm nerede tükenmiş bir bilsem
garibim, bilmiyorum bu diyarı

boşuna bekliyorum baharı..

HASRETİM ÇOĞALIYOR

İÇİMDE YAĞMUR BULUTLARI...

Ali SÖNMEZ