gönlü denizlerin dibinde
şiir gibi yaşıyor hayatı
usulca kulağına eğilmiş bir martı
bir şeyler fısıldıyor
taa güneşin battığı yerden..
ne o beni tanıyor
ne ben onu
sarılıp ağlıyoruz zamana
mavilikçe konuşuyoruz bulutların altında
hani nerede ışık?
neden her şey kara?
içimizde bir ses çığlık çığlığa
yelkenler fora..
sular içinde susamışız özgürlüğe
içimizi yakan sözcükler değil
kocaman bir dev var ardında
küçücük yüreğinden fırlayan her seferde
bir dudağı gökte, bir dudağı yerde..
Ali SÖNMEZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder